|
.ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΟΥΣΙΚΑ
ΟΡΓΑΝΑ |
|
|
|
| Ο
Πόντος, γη των ακριτών και προπύργιο του ελληνισμού, ανέπτυξε ενδιαφέρουσα
μουσική παράδοση, η οποία διατηρείται ακμαία ακόμη και σήμερα. Τα τραγούδια
του ποντιακού λαού, συγκινούν την ψυχή τόσο του καλλιτέχνη, όσο και του
ακροατή. Έτσι, δεν είναι νοητό ποντιακό γλέντι, συνάντηση Ποντίων, όπου
δεν θα ακουσθούν και δεν θα χορευτούν ποντιακοί χοροί και τραγούδια. Η λύρα
και το τραγούδι καθιερώθηκαν όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παντού όπου ζουν
οι Έλληνες Πόντιοι. Η ανάπτυξη του ποντιακού τραγουδιού μπορεί να τοποθετηθεί
σε τρεις μεγάλες χρονικές περιόδους: Τη βυζαντινή περίοδο από τον 10ο αιώνα με τη δράση των Ακριτών του Πόντου μέχρι την Άλωση της Τραπεζούντας από τους Τούρκους το 1461. Τα τραγούδια αυτά αποτελούν τα έπη του ακριτικού κύκλου. Τη μεταβυζαντινή περίοδο, από τον 15ο ως τον 19ο αιώνα, με τα τραγούδια των θρήνων που εκφράζουν από τη μια πλευρά τον πόνο της εθνικής συμφοράς με την άλωση της Πόλης και από την άλλη την κρυφή ελπίδα για την αναγέννηση και αποκατάσταση του έθνους. Τη σύγχρονη περίοδο. Σ' αυτήν δημιουργούνται όλα τα νεότερα τραγούδια της κοινωνικής ζωής - εορταστικά, κοινωνικά, ερωτικά, γαμήλια, νανουρίσματα - που αποτελούν την πλουσιότατη συνέχιση ποντιακών παραδόσεων. Οι λαϊκοί οργανοπαίχτες του Πόντου, με κυρίαρχο το λυράρη, είναι οι δημιουργοί των περισσότερων ποντιακών τραγουδιών. Με τη λύρα στο χέρι και το τραγούδι στο στόμα υμνούν τον έρωτα και ψάλλουν τις συμφορές και τους θριάμβους της Φυλής. Αγέρωχοι και ολοζώντανοι αποτελούν το επίκεντρο του πανηγυριού και της διασκέδασης. Μ' αυτούς ο γάμος γίνεται χαρά. Αναστατώνουν τις ψυχές και κάνουν τις καρδιές να σκιρτούν. Παίζουν και τραγουδούν ενάντια στο θάνατο, υμνώντας ταυτόχρονα την ποντιακή γη και τις ομορφιές της. Έτσι φτιάχνουν τραγούδια που εξυμνούν τις διάφορες εποχές του έτους, τα τραγούδια για την εργασία και την κοινωνική ζωή γενικότερα. Παραδοσιακά μουσικά όργανα των Ποντίων είναι η ποντιακή λύρα( κεμεντζές), το γαβάλι (σιλιαύλι ή χειλίαυλος), ο ζουρνάς, η τσιμπόνα, η γκάϊντα (τουλούμ ή αγγείο) και το νταούλι (ταούλ). |
 |
 |
 |
Και τα τρία αυτά μουσικά όργανα είναι διαφορετικά είδη της γνωστής φλογέρας. Στην πρώτη φωτογραφία βλέπετε την τσιμπόνα η οποία ήταν ένα είδος φλογέρας που παιζόταν στην περιοχή του Ανατολικού Πόντου από Μουσουλμάνους Πόντιους. Φτιάχνονταν από ένα χόρτο το οποίο βρίσκεται στον Πόντο και είναι από τη φύση του άδειο. Το ετοίμαζαν για μουσική, με ένα μαχαιράκι σε 10 λεπτά περίπου και μπορούσε να παίξει κανείς με αυτό, όλους τους Ποντιακούς μουσικούς ρυθμούς. |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |